شهدای شهر رهنان

شهید حمید ملایی
نام پدر: مهدی
تاریخ تولد: 1344
محل تولد: رهنان
شغل: محصل
یگان اعزام کننده: بسیج
تاریخ شهادت: 61/4/23
محل شهادت: جنوب
زیارتگاه: گلزار شهدای شهر رهنان

زندگینامه:
برادر گرانقدر، شهید عزیزمان حمید ملایی در تاریخ سوم مردادماه 1344 در شهر رهنان در خانواده ای مذهبی و روحانی، در فضایی آکنده از معنویت متولد شد. در زمان طفولیت، نزد پدر خویش و دیگر اساتید قرآن با قرائت قرآن و تجوید مأنوس گردید. تحصیلات ابتدایی را در دبستان مودت به اتمام رسانید و پس از آن جهت تحصیلات راهنمایی وارد مدرسه ی 17 شهریور رهنان شد. در کنار تحصیل به حرفه و کار مشغول شد. پس از اتمام دوره ی راهنمایی با شروع جنگ تحمیلی تحصیل را رها نموده به اردوی آموزش نظامی رفته و پس از آن به جبهه اعزام شد. در چندین عملیات شرکت نموده و بالاخره در عملیات رمضان در تاریخ 23 تیرماه 1361 دعوت حق را لبیک گفته و به درجه ی شهادت نایل گشت و پیکر پاکش قریب به 16 سال نهان بود که سرانجام در سال 77 پیدا و در گلزار شهدای رهنان به خاک سپرده شد.

جلوه هایی از شهید:
از بارزترین خصوصیات اخلاقی وی احترام به والدین و دعوت اقوام و خویشان به احترام به والدین بود. این شهید عزیز در انجام واجبات و مستحبات و ترک محرمات اصرار مجدانه داشت.

پیام شهید:
«من المومنین رجال صدقو ما عاهدوالله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر.»
اسلام در طرز تفکر و فلسفه ی زندگی و نظام اجتماعی یک شیوه ی انقلابی کامل است که از بدو پیداش جهان، تاریخ بشریت نظیر آن را به خود ندیده است. این انقلاب اسلامی حق توسعه و گسترش دارد و هر جامعه ای که جلو گسترش آن را بگیرد، انقلای اسلامی ناگزیر است موجودیت خود را حفظ کند و موانع را از سر راه خود بردارد. روی این اصل به انقلاب اسلامی ایران از طرف خداوند متعال فرمان داده شده حیات انقلابی خود را با توسل به قوای نظامی حفظ کنید و به منظور برطرف کردن عوامل مخالفت دست به یک نوع عملیات نظامی و تاکتیک عمومی بزنید. «پس اگر از شما کشتند شما هم آن ها را بکشید، پاداش ستمگران چنین است و با آن ها باید آنقدر جنگید که فتنه و آشوب از بین برود و دین خدا برای خدا باشد.» (سوره بقره آیه 193)

گلبرگ های خاطره:
به نقل از یکی از همرزمان شهید: یک هفته قبل از عملیات، بعد از ادای نماز شب گریه و زاری شهید به قدری بود که دوستان در سنگر کجاور از خواب بیدار شده بودند و به مناجات او گوش می دادند. یکی از جملات زمزمه ی وی در دل شب چنین بود:
«خدایا مرا زنده و مجروح بر نگردان. خدایا شهادت». او با این روحیه ی شهادت طلبی به میدان آتش و خون رفت. سرانجام یک هفته بعد در حالی که سوار بر تانک، امواج گلوله های دشمن را می شکافت با گلوله ی آر.پی.جی هدف قرار گرفته و به سوی حق شتافت و به درجه ی شهادت نایل گشت.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد